افکت کرکره نورد چیست؟

افکت کرکره نورد چیست؟

شاتر غلتکی نوعی عکس برداری در دوربین ها است که به جای اینکه کل فریم را به یکباره بگیرد، فریم را خط به خط روی حسگر تصویر ثبت می کند. سنسور کرکره نورد از بالای تصویر به پایین اسکن می‌کند، بنابراین قسمت بالای کادر کمی زودتر از پایین ضبط می‌شود. اگر از سوژه‌هایی با حرکت سریع فیلم می‌گیرید یا دوربین فیلم‌برداری خود را روی صحنه می‌چرخانید، این تاخیر جزئی می‌تواند برخی اعوجاج‌های ناخواسته ایجاد کند.

دو نوع سنسور تصویر مدرن وجود دارد: CMOS و CCD. دوربین‌های DSLR با سنسور استاندارد CMOS یا گوشی‌های هوشمند، مانند آیفون‌ها، همگی دوربین‌های کرکره‌ای هستند. دوربین‌های دارای سنسور CCD یا شاتر سراسری، یک تصویر کامل را به یکباره ضبط می‌کنند، اما این دوربین‌ها به‌طور قابل توجهی گران‌تر هستند و ساخت آن‌ها دشوار است. تیلور کاوانا، فیلم‌بردار و فیلم‌بردار، توضیح می‌دهد: «دوربین‌های کرکره‌ای در ثبت نرخ فریم‌های سریع، بدون ایجاد گرمای فیزیکی اضافی در دوربین و مصرف مقادیر زیادی از باتری کارآمد هستند. آنها ابزار موثری برای مبتدیان هستند، اما دارای معایبی هستند.

هنگامی که جلوه های شاتر نورد قابل توجه است.

هنگامی که حرکت وارد عمل می شود، کرکره نوردی برای فیلمبرداران به یک مشکل تبدیل می شود. اگر از سوژه‌هایی با حرکت سریع، مانند چرخیدن پروانه‌های هواپیما یا ارتعاش سیم‌های گیتار، فیلم می‌گیرید، شاتر غلتکی می‌تواند منجر به لرزش یا «اثر ژله» شود. ممکن است بخشی از کادر محو شود یا خطوط مستقیم خمیده و خمیده به نظر برسند. اگر دوربین شما در حین فیلمبرداری در حال حرکت باشد، ممکن است این مصنوعات شاتر غلتشی نیز رخ دهند، که می تواند دید شما را تغییر دهد و اعوجاج های حواس پرتی ایجاد کند.

مگر اینکه در گرفتن حرکت فوق‌العاده سریع، مانند چرخیدن اسباب‌بازی کودک روی میز، با مشکل مواجه شوید، افکت کرکره‌ای اغلب بسیار ظریف است. کاوانا می‌گوید: «تعداد کمی از افراد خارج از صنعت فیلم یا عکاسی به آسانی در اکثر سناریوها اثر شاتر نورد را تشخیص می‌دهند. اما تاب برداشتن ناخواسته می تواند وضوح عکس شما را کاهش دهد، بنابراین برای فیلمبرداران مهم است که بدانند در صورت امکان چگونه آن را حذف کنند.

چگونه از پیچ و تاب و لرزش جلوگیری کنیم.

بر سرعت شاتر خود مسلط شوید

برای جلوگیری از تاب برداشتن هنگام ضبط حرکت سریع یا حرکت در دوربین، سرعت شاتر خود را دو برابر نرخ فریم خود تنظیم کنید. دوربین های استاندارد با سرعت 24 فریم در ثانیه (فریم بر ثانیه) عکس می گیرند، بنابراین کمترین سرعت شاتری که باید استفاده کنید حدود 1/50 ثانیه است. به خاطر داشته باشید که نمی توانید سرعت شاتر خود را کمتر از نرخ فریم خود تنظیم کنید، زیرا زمان کافی برای ثبت تصویر توسط سنسور باقی نمی ماند.

سرعت شاتر خود را نیز خیلی سریع تنظیم نکنید. چشم انسان دوست دارد مقدار مشخصی تاری را ببیند. اگر دست خود را جلوی صورت خود تکان دهید، مقداری تاری می بینید، اما متوجه آن نمی شوید. کنتون والتز، فیلمبردار توضیح می‌دهد که اگر سرعت شاتر واقعاً سریعی تنظیم کنید، حرکت فوق‌العاده واضحی خواهید داشت و چشم متوجه می‌شود که چیزی اشتباه است. شما سرعت شاتری را می‌خواهید که به اندازه کافی آهسته باشد تا کمی تاری در حرکت ثبت کند، اما تنظیمی که برای به حداقل رساندن اعوجاج شاتر به اندازه کافی سریع باشد.

وسایل مناسب را بیاورید

به حداقل رساندن حرکت دوربین یا لرزش دوربین، تاکتیک دیگری برای کاهش مصنوعات شاتر است. روی یک سه‌پایه یا استیدکام خوب سرمایه‌گذاری کنید تا دوربین خود را در حین حرکت در سطح بالا نگه دارید.

اگر با سرعت شاتر بسیار بالا عکاسی می‌کنید، ممکن است به نور بیشتری در صحنه نیاز داشته باشید تا ویدیوی خود را از نوردهی ناکافی دور نگه دارید. همچنین هنگام عکاسی اسلوموشن با دوربین کرکره ای به نور بیشتری نیاز خواهید داشت. اگر با نرخ فریم بالاتری مانند 48 تا 240 فریم در ثانیه عکاسی می کنید، همچنان باید سرعت شاتر خود را دو برابر کنید. با سرعت شاتر 1/500 ثانیه، سنسور شما برای مدت طولانی در معرض نور قرار نمی گیرد، بنابراین نور اضافی از تاریک شدن بیش از حد ویدیوی شما جلوگیری می کند. والتز می‌گوید: «به همین دلیل است که شما فیلم‌های اسلوموشن زیادی را می‌بینید که در فضای باز و در نور کامل خورشید گرفته شده‌اند، زیرا نور کافی در داخل خانه برای تنظیم شاتر نورد ندارید. اگر مشکلات نور و افکت شاتر نورد مانع از گرفتن یک عکس خاص می شود، همیشه می توانید آن حرکت را با نوع دیگری از عکس بگیرید. اما اگر به یاد داشته باشید که نرخ فریم خود را با کرکره نورد دوبرابر کنید و نور محیطی کافی را به سنسور خود بدهید، گرفتن حرکت با کرکره غلتکی بسیار امکان پذیر است.